9 – Damien Rice (2006)

Γράφει η Xplorer

Within this big misunderstanding now

I'm being misunderstood

I think'in someones trying to fuck with me

And set fire to my wood

Το 2006 ο Damien Rice βγάζει το 2ο άλμπουμ του. Μετά από 5 χρόνια ο Damien Rice επιστρέφει μετά το επιτυχημένο 0 στο 9. Δέκα τραγούδια κυρίως μπαλάντες με βαθιά προσωπικό στίχο.

Leave me out with the waste; this is not what I do
It's the wrong kind of place to be cheating on you
It's the wrong time she’s pulling me through
It's a small crime and I've got no excuse

Τα τραγούδια που ξεχωρίζω είναι τα Μe, my Yoke and I με μια καθαρή ηλεκτρική κιθάρα, το The Animals Were Gone,  το Accidental Babies και το Coconut Skins. Ένα πολύ όμορφο κομμάτι είναι το Elephant, σαν ένα δεύτερο Blower's Daughter.  Με μια σπαρακτική φωνή και έναν πολύ όμορφο στίχο. Ένα απ’  τα τραγούδια που ξεχωρίζει είναι το υπέροχο 9 crimes που το λέει παρέα με την Lisa Hannigan. Ένα ακόμα πολύ όμορφο κομμάτι που στο cd βρίσκεται σαν bonus track είναι το The Rat Within The Grain. Τελευταία άφησα τα δυο πιο αγαπημένα μου. Το Rootless tree μ’ έναν πολύ ιδιαίτερο στίχο και ακριβώς επειδή έχει αυτόν τον ιδιαίτερο στίχο το θεωρώ ως ότι πιο αληθινό και αντιπροσωπευτικό για τον έρωτα αλλά κ το καταθλιπτικό Grey Room μ’ ένα στίχο που με εκφράζει απόλυτα.

I'm all alone again, Crawling back home again
Stuck by the phone again
Well I've been here before sat on a floor in a grey grey mood
Where I stay up all night and all that I write is a grey grey tune
So pray for me child, just for a while
That I might break out yeah

Pray for me child

Even a smile would do for now

Ένα πιάνο τις περισσότερες φορές παρέα με μια ακουστική κιθάρα συνθέτουν μελωδίες απαλές, γλυκείες, ήρεμες που έρχονται σε τέλεια αντίθεση με τον στίχο του. Σκληρός, κάποιες φορές κυνικός, ειλικρινής, άμεσος, είναι σα να μιλάει πρόσωπο με πρόσωπο με το άτομο που το αφιερώνει. Βαθιά εξομολογητικός και προσωπικός...λέγοντας πως είναι ψεύτης, μελαγχολικός, πως έχει απατήσει κ τόσα άλλα. Στο 9 λέει τα πράγματα όπως τα νιώθει χωρίς να συμβιβάζεται και να τον νοιάζει για το πώς θα φανεί.

Fuck you, fuck you, fuck you
And all we've been through
I said leave it, leave it, leave it
There's nothing in you
And if you hate me, hate me, hate me, then hate me so good
That you can let me out, let me out, let me out
Of this hell when you're around

Ναι δεν είναι το επιτυχημένο 0. Επιτυχημένο κυρίως για το γεγονός ότι όλα σχεδόν τα τραγούδια ‘παιξαν σε ταινίες ή σειρές. Χαρακτηριστικά παραδείγματα το The Blower's Daughter στο Closer,  το Cold Water στην ταινία I Am David και στα credits του Stay, το Delicate σ’ ένα επεισόδιο του House,  του Lost και του Alias, το Amie σ’ ένα επεισόδιο του  CSI: NY  και το Cannonball στην ταινία  In Good Company. Έχει πιο απλό στίχο και πιο μελωδικές μουσικές. O Damien Rice αρχικά σκόπευε να κυκλοφορήσει μόνο ένα άλμπουμ, το 0 αλλά μετά από πίεση της δισκογραφικής του εταιρίας έβγαλε κ το 9.  Είχε πει χαρακτηριστικά:  "Now I regret that, because I would take half the songs that are on 9 off. I just don't think it's good as a record as it could be".

  

I know I've been a liar and I know I've been a fool
I hope we didn't break yet, but I'm glad we broke the rules
My cave is deep now, yet your light is shining through
I cover my eyes; still all I see is you

Δεν ξέρω γιατί μ’ αρέσει αυτός ο καλλιτέχνης. Έχει μια ιδιαίτερη φωνή και ιδιαίτερα τραγούδια. Δεν μπορείς να καθορίσεις σε πιο είδος ανήκει. Δεν είναι ρόκ ή καθαρά ποπ. Έχει στοιχεία από ροκ, ποπ, μπλουζ. Έχει φτιάξει μια απ’ τις πιο γλυκές μπαλάντες κ έχει βάλει μέσα τον πιο κυνικό στίχο. Το The Blower's Daughter. Αυτό, ίσως, που με γοητεύει απίστευτα είναι ότι χρησιμοποιεί στίχο που κανένας άλλος δεν θα έβαζε σε τραγούδι.

Oh I know that I left you in places of despair
Oh I know that I love you
At night I trip without you, and hope I don't wake up
'Cause waking up without you is like drinking from an empty cup

 
Εν κατακλείδι, το 9 για μένα είναι ένα ιδιόμορφο άλμπουμ κ αυτό είναι που το κάνει να το αγαπώ τόσο πολύ. Έχει σχεδόν σε όλα τα κομμάτια έναν στίχο που λατρεύω και με εκφράζει απόλυτα. Δεν είναι τέλειο αλλά μπορείς ξεκάθαρα να διακρίνεις το ταλέντο του Damien Rice.

You can wait for ages
Watch your compost turn to coal
Time is contagious
Everybody's getting old