Γράφει η Xplorer
Is it a warning? Is it an evil sign?
Is it a people who have lost their mind?
Is it the Darkness? Is it a man resigned?
Is it a best friend leaving you behind?
Is it ever gonna stop? Will they ever let you go?
Το
2007 ο James Blunt βγάζει το δεύτερο άλμπουμ του. Τρία χρόνια μετά το πολύ
επιτυχημένο Back to Bedlam (πούλησε 14
εκατομμύρια παγκοσμίως) ο Blunt επιστρέφει με 10 τραγούδια γραμμένα όλα απ’ τον
ίδιο σε συνεργασία με άλλους.
Saw the world turning in my sheets and once again I
cannot sleep.
Walk out the door and up the street; look at the stars
beneath my feet.
Remember rights that I did wrong, so here I go.
Τα τραγούδια που ξεχωρίζουν είναι One Of The Brightest Stars, Carry You Home, I Can't
Hear The Music. Το 1973 που προσπαθεί να σου θυμίσει
την εποχή εκείνη και «πιάνει» το κλίμα της εποχής κ τον ήχο της θαυμάσια,
παρόλο που ο Blunt γεννήθηκε το 1974. Το I’ ll take everything ένα πολύ όμορφο
κομμάτι, μ’ ένα πολύ όμορφο πιάνο riff. Το ιδιόρρυθμο Annie μ’ έναν πιο κυνικό
στίχο. Τα δικά μου πολύ αγαπημένα είναι το I really want you και το Same
mistake. Η αλήθεια διχαζόμουν για ποιο cd του να γράψω και αυτά τα δύο τραγούδια
ήταν η αιτία που διάλεξα αυτό. Ένα ακόμα τραγούδι που ξεχωρίζει είναι το Give
Me Some Love και δεν μπορώ να σταματήσω να το ακούω απ’ όταν ξαναέβαλα το cd
για να κάνω το review.
Me and my guitar play my way. It makes them frown.
But little pieces by the highway bring me down.Mine is not a heart of stone, I am only skin and bone,
And those little pieces are little pieces of my own.
Why don't you give me some love?
I've taken ship-load of drugs.
I'm so tired of never fixing the pain.
Valium said to me, I'll take you seriously,
And we'll come back as someone else,
Who's better than yourself.
Ο
ήχος αλλάζει και διαφοροποιείται απ’ το πρώτο του άλμπουμ. Εδώ δίνει το βασικό
ρόλο στο πιάνο και βάζει περισσότερα όργανα. Η ενορχήστρωση είναι εξαιρετική.
Τα όργανα δένουν άψογα μεταξύ τους και μπαίνουν εκεί που πρέπει. Ο στίχος πολύ
καλός. Σου δίνει την εντύπωση ότι έχει γραφτεί έχοντας κάτι συγκεκριμένο στο
μυαλό του κ όχι απλά για να γεμίσει το τραγούδι. Ειδικά σε κάποια τραγούδια
είναι απλά καθηλωτικός. Και η φωνή του Blunt να κάνει την διαφορά. Δεν είναι
powerhouse ή απ’ τους τραγουδιστές που θα ακούσεις και θα πεις wow, αλλά έχει
μια γλύκα, μια ευαισθησία και ένα ηχόχρωμα που την κάνει εξαιρετική.
Oh these feet carry me far. Oh my body. Oh so tired.
Mouth is dry. Hardly speak. Holy Spirit rise in me.
Here I swear, forever is just a minute to me.
I'll take everything in this life.
I'll join everyone when I die.
Η
αλήθεια είναι ότι το άλμπουμ πήρε απίστευτα κακές κριτικές από πολλούς. Ίσως
ένας βασικός λόγος είναι ο τρόπος που ο Blunt δημοσιοποίησε την προσωπική του
ζωή. Αν πιστέψεις τα tabloids γράφουν ότι ο Blunt παίρνοντας χρήμα και δόξα απ’
το απίστευτα επιτυχημένο Back to Bedlam μετακομίζει σε μια έπαυλη στην
Ibiza-στην οποία είναι εξ ολοκλήρου
γραμμένο και μιξαρισμένο το All the Lost Souls- με night club στο
υπόγειο και συναναστρέφεται κυρίως με celebrities όπως Lindsay Lohan, Paris
Hilton, Mischa Barton, Tara Palmer-Tomkinson και μια απ’ τις Pussycat Doll.
Πέρα απ’ αυτό ο Blunt έχει αρκετούς να τον μισούν τόσο για το σνομπ ύφος και
χαρακτήρα του, όσο για την μουσική του. Παρόλα αυτά ο Blunt έχει δηλώσει: "fame
and celebrity is something that other people have constructed that I'm not
really party to."
I'm not calling for a second chance,
I'm screaming at the top of my voice.
Give me reason but don't give me choice.
'Cause I'll just make the same mistake again.
And maybe someday we will meet, and maybe talk and not just speak.
Don't buy the promises 'cause, there are no promises I keep.
And my reflection troubles me, so here I go.
Εν κατακλείδι, δεν ξέρω αν είναι τόσο καλό ή τόσο κακό. Για μένα ο Blunt έχει μια μοναδική φωνή και γράφει πολύ όμορφα κομμάτια. Τον θεωρώ εξαιρετικό σαν μουσικό και κάτι παραπάνω από ικανό στο να γράφει. Το cd μου άρεσε πολύ, με εξαίρεση τα δύο τραγούδια που ανέφερα πιο πάνω που πραγματικά τα λάτρεψα.
I really want you to really want me, but I really
don't know if you can do that.
I know you want to know what's right but I know it's
so hard for you to do that.
And time's running out as often it does, and often
dictates that you can't do that.
But fate can't break this feeling inside that's
burning up through my veins.
I really want you. I really want you. I really want
you - now.
No matter what I say or do, the message isn't getting
through,
And you're listening to the sound of my breaking
heart.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου