The Open Door – Evanescence (2006)

Γράφει η Xplorer

In a dream, will you give your love to me?

Beg my broken heart to beat.

Save my life, change my mind.

To 2006 οι Evanescence βγάζουν το δεύτερο studio άλμπουμ τους. Μετά την αποχώρηση του Ben Moody, η Amy Lee παίρνει όλο το άλμπουμ απάνω της. Αλλάζει αρκετά ύφος απ’ το Fallen. Κάτι σε πιο Gothic rock και alternative metal αλλά και μ’ έναν απ’ τους καλυτέρους στίχους που έχουν γραφτεί ποτέ. 

Don't want to let it lay me down this time.

Drown my will to fly.
Here in the darkness I know myself.
Can't break free until I let it go. Let me go.
I can't hold on to me, Wonder what's wrong with me.

13 τραγούδια έχουν όλα κάτι αξιοπρόσεκτο. Τα έχω ακούσει άπειρες φορές το καθένα και πραγματικά τα αγαπώ όλα πάρα πολύ. Απ’ το Lithium, στο Cloud nine και στο Good Enough. Σε όλα τα τραγούδια έχει βάλει το χεράκι της η Amy Lee. Κυρίως σε συνεργασία με τον Terry Balsamo, εκτός απ’ το All that I’m Living for που το έχει γράψει παρέα με τον John LeCompt και τα Lithium και Like you που τα έχει γράψει μόνη της. Ειδικά το Like you το έχει γράψει για την αδερφή της που πέθανε όταν ήταν 3, από αρρώστια όπως και το Hello απ’ το Fallen.

Halo, blinding wall between us.

Melt away and leave us alone again.

The humming, haunted somewhere out there.

I believe our love can see us through in death.

Τα δικά μου πολύ πολύ αγαπημένα είναι τα Weight of the world, Snow White Queen, Your Star, All that I’m living for αλλά και το υπέροχο Lose control. Ένα πολύ αγαπημένο μου που ξεχωρίζει είναι το Lacrymosa. Είναι βασισμένο και έχει πάρει στοιχεία απ’ το Requiem του Mozart. Υπάρχει κ ένα τραγούδι που κυκλοφόρησε λίγο αργότερα σαν bonus track του άλμπουμ το Last song I’m wasting on you, για το οποίο βγήκαν φήμες πως η Lee το έχει γράψει για τον Moody.

Give up my way, and I could be anything...

Μια ελαφρώς διαφορετική μουσική απ’ το Fallen του Moody. Ο Ben Moody αφήνει την μπάντα στη μέση του τουρ τους το 2003, λόγω δημιουργικών διαφορών όπως δήλωσαν. Η αλήθεια είναι ότι προφανώς και τσακώθηκαν άσχημα μεταξύ τους αν διαβάσει κανείς τις μετέπειτα δηλώσεις τους. Η Lee δήλωσε: "I feel like with Fallen, a lot of those songs sound like I was trying to prove myself and establish what we were and our sound. I was trapped having to feel a certain way. But with the new record, I sort of went with everything. I am not afraid to feel happy sometimes, and I think there's moments on the album with sensuality, which is really fun and beautiful, instead of the last time, where I felt like I was only getting out part of me. This record embraces the whole me."

Feels like the weight of the world,

Like all my screaming has gone unheard.

And oh, I know you don't believe in me.

Safe in the dark, how can you see?

If you love me, then let go of me.

I won't be held down by who I used to be.

She's nothing to me.

Η πρώτη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό για την αλλαγή του ήχου...είναι ατμοσφαιρική αλλά όχι με την κάθε αυτή έννοια. Μια μουσική που σε τυλίγει και σε παρασύρει. Μεγάλο ρόλο σ’ αυτό παίζουν τα όργανα που χρησιμοποιεί η Lee σ’ αυτό το άλμπουμ και βέβαια, η φωνή της. Μια εξαιρετική φωνή. Μια φωνή μ’ ένα ευρύ φάσμα, μπορεί να πιάσει με ευκολία όποια νότα βάλει στο μυαλό της-κάτι που ελάχιστες τραγουδίστριες σήμερα μπορούν-και δεν φοβάται να το τολμήσει. Σ’ αυτό το άλμπουμ  πιάνει απ’ την πιο χαμηλή μέχρι την πιο υψηλή.

I can't save your life,

Though nothing I bleed for is more tormenting.

I'm losing my mind and you just stand there and stare as my world divides.

Σκοτεινή, αληθινή γράφει έναν απ’ τους πιο καλούς και περίεργους στίχους που έχω ακούσει ποτέ σε τραγούδια. Η αλήθεια είναι ότι αγαπώ τόσο πολύ αυτό το άλμπουμ λόγω του στίχου του. Στίχος καθαρά προσωπικός της, να μιλά για την απώλεια, τους προσωπικούς της «δαίμονες», την αγάπη, τον αγώνα αλλά και την απόγνωση.

I can't change who I am.

Not this time, I won't lie to keep you near me.

And in this short life, there's no time to waste on giving up.

My love wasn't enough.

Η Lee δήλωσε: "The music comes from all these feelings that I need to purge myself of, things that I don’t understand. [...] I’m trying to figure out the meaning of life, the big picture. What are we doing here, what’s my purpose? [...] I’m a very passionate person. The music is all over the place, up and down, because that’s how I am."

Mary had a lamb. His eyes black as coals.

If we play very quiet, my lamb, Mary never has to know.
Just once in my life, I think it'd be nice, just to lose control, just once.
If I cut you down to a thing I can use,
I fear there will be nothing good left of you. 

Εν κατακλείδι, αν και χάνει λίγο όσον αφορά την παραγωγή συγκριτικά με το Fallen, τα τραγούδια είναι πιο ενδιαφέροντα με την έννοια του πιο περίεργα. Όποιος αγαπά τους Evanescence του Fallen, πιθανότατα και να μην του αρέσει τόσο αυτό το άλμπουμ. Πάντως για μένα είναι εξαιρετικό. Ο στίχος του, η φωνή της Lee, η μουσική είναι απλά μοναδικά και σαφέστατα δεν συγκρίνεται καν με το απαράδεκτο τελευταίο τους άλμπουμ evanescence.

I believe that dreams are sacred. Take my darkest fears and play them,

Like a lullaby, like a reason why... like a play of my obsessions...
Make me understand the lesson, so I'll find myself,
So I won't be lost again. (...)
Guess I thought I'd have to change the world to make you see me,
To be the one. I could have run forever,
But how far would I have come...Without mourning your love?
Should it hurt to love you? Should I feel like I do?
Should I lock the last open door?
My ghosts are gaining on me.