The Final Riot! - Paramore 2008

Γράφει η Xplorer

Second chances they don't ever matter, people never change.

Το 2008 οι-τότε- Paramore κυκλοφορούν ένα live άλμπουμ απ’ την συναυλία που έδωσαν στο Congress Theater στο Chicago. Με τον Josh Farro στην lead guitar, τα φωνητικά και το μπάσο στο We Are Broken, τον Jeremy Davis στο μπάσο με εξαίρεση το We Are Broken που έπαιξε drums, τον Zac Farro στα drums και τα κρουστά, τον Taylor York στην κιθάρα και το glockenspiel στο We Are Broken και βέβαια την Hayley Williams στην φωνή και τα πλήκτρα διαλέγουν 16 τραγούδια, κυρίως απ’ το Riot και προσπαθούν να τα αποδώσουν live όσο καλύτερα μπορούν.

I wonder, how am I supposed to feel when you're not here.

'Cause I burned every bridge I ever built when you were here.

I still try, holding onto silly things, I never learn

Oh why, all the possibilities I'm sure you've heard.

Τα τραγούδια έχουν όλα κάτι να προσέξεις. Ακόμα κι αν κάποιο δεν σου πολυάρεσε απ’ το άλμπουμ, στο live το έχουν φτιάξει έτσι ώστε να έχει ενδιαφέρον. Αυτά που ξεχωρίζουν είναι το Crushcrushcrush, το decoy, το Let the flames begin, το Fences και το Hallelujah το οποίο έχουν συνδυάσει με το Hallelujah του Leonard Cohen. Μια απ’ τις στιγμές που ξεχωρίζει είναι το We are broken. Πολύ όμορφη απόδοση, με πολύ καλά φωνητικά. Τελευταίο άφησα το δικό μου πολύ πολύ αγαπημένο το Misery Business το οποίο, πρέπει να έχω ακούσει πάνω από 1000 φορές. 

Whoa, I never meant to brag but I got him where I want him now.

Whoa, it was never my intention to brag to steal it all away from you now.

But God does it feel so good, 'Cause I got him where I want him now.

And if you could then you know you would. 'Cause God it just feels so...

It just feels so good.

Ο ήχος είναι καλός, όχι όμως όσο καλός θα έπρεπε. Αυτό-ίσως-να οφείλεται καθαρά στην παραγωγή και όχι στους μουσικούς. Παρόλαυτά οι μουσικοί δίνουν μια αξιοπρεπή εμφάνιση. Η Hayley Williams έχει μια αρκετά δυνατή φωνή και προσπαθεί να κάνει την διαφορά, χωρίς όμως να το πετυχαίνει απόλυτα. Εξαιρετική η φωνή της στο we are broken και το Let the Flames Begin. Γενικά το συγκρότημα δίνει τον καλύτερο του εαυτό αλλά νιώθεις πως κάτι λείπει.

Now that I'm losing hope and there's nothing else to show

For all of the days that we spent...Carried away from home

Some things I'll never know and I had to let them go

I'm sitting all alone feeling empty...

Αυτό που τελικά, κάνει την διαφορά στο cd είναι η ενέργεια. Το άλμπουμ ακούγοντας το σου βγάζει μια απίστευτη ενέργεια και μια θετική σκέψη. Εξαιρετικό και το κοινό του Chicago. Συμμετέχει ενεργά, μια πολύ όμορφη στιγμή το Crushcrushcrush που κοινό και Hayley Williams τραγουδάνε μαζί λες και είχαν κάνει πρόβα. Απλά μαγεία αυτή η στιγμή!

Close your eyes and make believe this is where you want to be

Forgetting all the memories, try to forget love cause love's forgotten me

Live your life inside a dream...Time is changing everything

Forgetting all the memories

Εν κατακλείδι, αν και έχω εκνευριστεί απίστευτα με την Hayley Williams που έκανε κάτι αντίστοιχο με την Amy Lee και τους Evanescence και «έδιωξε» τα αδέρφια Farro, συνιδρυτές των Paramore-ίσως γιατί τέλειωσε και η σχέση της με τον Josh-αυτό το cd το λατρεύω ακόμα κι αν δεν είναι τέλειο. Γενικά έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στα live μιας και εκεί είναι πιο «φυσικοί» οι μουσικοί. Το συγκεκριμένο έχει τα λάθη του, αλλά για μένα αυτό είναι κάτι που το κάνει μοναδικό. Έχει δυο τρεις στιγμές –όπως το crush ή το we are broken-που το ανεβάζουν πολύ και του δίνουν μεγάλο συν. Σίγουρα δεν ήταν και, βέβαια, δεν θα γίνουν ποτέ Evanescence γιατί η Hayley Williams σε καμιά περίπτωση δεν είναι Amy Lee, όμως κάνει μια αρκετά καλή προσπάθεια.

Υ.Γ.: Δεν μοιάζει απίστευτα η  Hayley Williams με την Kari Byron απ’ το MythBusters?!!!!!

If you want to play it like a game

Well, come on, come on...let's play

Cause I'd rather waste my life pretending

Than have to forget you for one whole minute

Nothing compares to a quiet evening alone

Just the one-two of us, who's counting on

That never happens...I guess I'm dreaming again

Let's be more than this