No Need to Argue - The Cranberries (1994)

Γράφει η Xplorer

Why should I blame her, that she filled my days with misery...

Or that she would of late have taught to ignorant men most violent

Ways or hurled the little streets upon the great.

Had they but courage equal to desire.

Το 1994 οι The Cranberries κυκλοφορούν το 2ο studio άλμπουμ τους.  Η Dolores O'Riordan στην φωνή, τα πλήκτρα και τις κιθάρες (rhythm, lead και ακουστική), ο Noel Hogan  στην κιθάρα, ο Mike Hogan στο μπάσο, τα πλήκτρα και τα φωνητικά και ο Fergal Lawler στα drums και τα κρουστά φτιάχνουν 13 τραγούδια.

Understand what I've become, it wasn't my design.

And people everywhere think, something better than I am.

But I miss you...

Τα τραγούδια που ξεχωρίζουν είναι τα Ode To My Family, Empty με μια πολύ όμορφη μελωδία, The Icicle Melts, Yeat's Grave με τα εξαιρετικά φωνητικά και το πολύ αγαπημένο μου Daffodil Lament. Ένα απ’ τα τραγούδια του άλμπουμ που κάνει την διαφορά αλλά και έγινε η νούμερο 1 επιτυχία του συγκροτήματος καθ’ όλη την διάρκεια της μουσικής τους πορείας και πολύ πολύ αγαπημένο μου είναι το μοναδικό Zombie. Ένα απ’ τα καλύτερα τραγούδια που έχουν βγει ποτέ,  μ’ έναν απ’ τους πιο «σκληρούς» και αληθινούς στίχους.

Another head hangs lowly, Child is slowly taken.

And the violence caused such silence, who are we mistaken?

But you see, it's not me, it's not my family.

In your head, in your head, they are crying...

Another mother's breakin', Heart is taking over.

When the violence causes silence, we must be mistaken.

It's the same old theme since nineteen-sixteen.

In your head, in your head they're still fighting,

With their tanks and their bombs and their bombs and their guns.

In your head, in your head, they are dying...

In your head, in your head, Zombie, zombie, zombie,

Hey, hey, hey. What's in your head, in your head?

Zombie, zombie, zombie?

Οι Cranberries φτιάχνουν όμορφες μελωδίες αλλά η παραγωγή δεν φτάνει το επίπεδο τους. Δυνατές κιθάρες και όμορφα πλήκτρα συνοδεύουν το εξαιρετικό στίχο. Όλα τα τραγούδια τα έχει γράψει η Dolores O'Riordan, η οποία εμπνεύστηκε απ’ την αγάπη, τον θάνατο, τον πόλεμο και την απογοήτευση. Αυτό φαίνεται καθαρά στους στίχους της αφού δεν έχουν καμία διάθεση στο να είναι προσιτοί ή “απαλοί”. Αντιθέτως είναι σκληροί, γεμάτοι θυμό και αγανάκτηση.

Ένα ακόμα μεγάλο ατού του άλμπουμ πέρα απ’ τον στίχο του είναι η φωνή της Dolores O'Riordan. Απολύτως χαρακτηριστική-λίγοι ερμηνευτές το καταφέρνουν αυτό- και αν και μόλις το 2ο άλμπουμ της, είναι πολύ πιο ώριμη-φωνητικά-απ’ το πρώτο. Αν και δεν έχει ιδιαίτερη ποικιλία στο να αλλάζει την φωνή της σε κάθε τραγούδι, είναι εξαιρετικά όμορφη και σωστή. Φαίνεται ότι την έχει δουλέψει και βγαίνει ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα σε συνδυασμό με την μουσική.

Cause if I died tonight...Would you hold my head, oh,

Would you understand?

And if I lied in spite, would you still be here,

No, would you disappear?

Το άλμπουμ είναι το πιο επιτυχημένο εμπορικά απ’ όλα τα άλμπουμ των Cranberries, πουλώντας πάνω από 17 εκατομμύριο αντίτυπα παγκοσμίως. Το zombie θεωρείται το πιο επιτυχημένο single του γκρουπ  πουλώντας πάνω από 1,000,000 παγκοσμίως και  κερδίζοντας το Europe MTV music award το 1995. Έφτασε την πρώτη θέση σε πολλά charts αλλά και στο U.S. Billboard Hot Modern Rock Tracks.

Holding on, that's what I do since I met you.

And it won't be long. Would you notice if I left you?

And it's fine for some 'cause you're not the one,

You're not the one there...There... there...

All night long, laid on my pillow,

These things are wrong. I can't sleep here!

Εν κατακλείδι, είναι ένα πολύ δυνατό άλμπουμ γιατί το κάθε του τραγούδι σε γεμίζει συναισθήματα. Πέρα απ’ την φωνή της Dolores O'Riordan που αναμφίβολα ξεχωρίζει, το κάτι παραπάνω-για μένα-δίνει ο στίχος του. Εξαιρετικός και απόλυτος, σου περνάει με μεγάλη ευκολία αυτό που πραγματικά θέλει.

Say a prayer for me, Help me to feel the strength, I did.

My identity, has it been taken? Is my heart breakin' on me?

All my plans fell through my hands, they fell through my hands on me.

All my dreams it suddenly seems, it suddenly seems...

Empty...