Η φάρμα των ζώων - George Orwell 1945

Γράφει η Xplorer

“Τέσσερα πόδια καλό, δύο πόδια κακό”

Γενικά είμαι αρκετά περίεργη στα βιβλία. Για να διαβάσω ένα βιβλίο πρέπει να μου έχει κινήσει το ενδιαφέρον ο τίτλος ή ο συγγραφέας και σπάνια συμβαίνει αυτό. Πριν από κάποια χρόνια, κάνοντας μια βόλτα στον Παπασωτηρίου της Γλυφάδας ψάχνοντας ένα πολύ συγκεκριμένο βιβλίο...έπεσε το μάτι μου στην Φάρμα των ζώων. Έχοντας διαβάσει το 1984 και λατρέψει τον George Orwell, το πήρα χωρίς δεύτερη σκέψη.

Η φάρμα των ζώων εξελίσσεται στο αγρόκτημα του κύριου Τζόουνς. Ο Γέρο-Στρατηγός, το πιο ηλικιωμένο γουρούνι της φάρμας λέει στα υπόλοιπα ζώα το όνειρο του: Πως θα ήταν μια φάρμα χωρίς ανθρώπους. Έτσι τα ζώα, μετά τον θάνατο του Γερό-Στρατηγού νιώθουν πως πρέπει να φέρουν εις πέρας το όνειρο του. Μετά από προσεκτική προετοιμασία και σχέδιο, καταφέρνουν την επανάσταση και παίρνουν την φάρμα στα χέρια τους. Τα γουρούνια, ο Σνόουμπωλ και ο Ναπολέων, όντας τα πιο έξυπνα ζώα στη φάρμα αναλαμβάνουν ρόλο αρχηγού. Αρχίζουν να αλλάζουν ριζικά την φάρμα και όλα βαίνουν θετικά. Τα πράγματα θα αλλάξουν και θα γίνουν πολύ χειρότερα, όταν ο Ναπολέων και πολιτικός αντίπαλος του Σνόουμπωλ θα αναλάβει πλήρως την αρχηγία, ξεφορτώνοντας τον Σνόουμπωλ. Θα περάσουν σε μια νέα μορφή σκλαβιάς και θα συνειδητοποιήσουν πως όποια προσπάθεια και αγώνα έκαναν για ελευθερία πήγαν χαμένα, αφού θα φτάσουν στο σημείο να μην ξεχωρίζουν τα γουρούνια απ’ τους ανθρώπους και τους ανθρώπους απ’ τα γουρούνια.

1.      Ότι έχει δύο πόδια είναι εχθρός.

2.      Ότι έχει τέσσερα, ή έχει φτερά, είναι φίλος.

3.      Κανένα ζώο δεν πρέπει να φορέσει ρούχα.

4.      Κανένα ζώο δεν πρέπει να κοιμηθεί σε κρεβάτι.

5.      Κανένα ζώο δεν πρέπει να κάνει χρήση οινοπνευματωδών.

6.      Κανένα ζώο δεν πρέπει να σκοτώσει άλλο ζώο.

7.      Όλα τα ζώα είναι ίσα.

Ένα καθαρά πολιτικό βιβλίο γεμάτο συμβολισμούς και αλληγορίες.  Ο Γέρο-στρατηγός που είναι μια μίξη του Karl Marx και του Vladimir Lenin. Ο Ναπολέων που είναι ο Joseph Stalin. Ο Σνόουμπωλ βασισμένος κυρίως στον Leon Trotsky  αλλά με στοιχεία και απ’ τον Vladimir Lenin. Ένα βιβλίο γεμάτο αναφορές στην ιστορία του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού. Μια καθαρή αναφορά στην ρωσική επανάσταση και στη πολιτική του Στάλιν έρχεται και σου ανοίγει το μυαλό και την σκέψη.

Από την αρχή που διαβάζεις την πρώτη σειρά μέχρι και το τέλος αντιλαμβάνεσαι πως διαβάζεις ένα απ’ τα σημαντικότερα βιβλία που έχουν γραφτεί ποτέ. Δεν ξέρω πολλά πράγματα όσον αφορά την ιστορία και την πολιτική, μιας και προτιμούσα να διαβάσω ένα βιβλίο με μαθηματικές εξισώσεις παρά ιστορικά γεγονότα...έτσι δεν μπορώ να μπω σε λεπτομέρειες πολιτικής διαφθοράς, περισσότερων αναφορών του βιβλίου αλλά και περαιτέρω αναλύσεις. Το μόνο που μπορώ να πω είναι το πώς αντιλαμβάνομαι εγώ το βιβλίο με το μαθηματικό-κάπως αναρχικό-μυαλό μου. Η φάρμα των ζώων μου δίδαξε περισσότερα από 12 χρόνια ιστορίας στο σχολείο. Μου άνοιξε το μυαλό, με έκανε να σκεφτώ, να προβληματιστώ, να διαβάσω, να διαλέξω πλευρά και να σχηματίσω γνώμη. Κάτι που τόσα χρόνια στο σχολείο ποτέ δεν έκανα. 

Ο Orwell, ένας  υπέρμαχος του σοσιαλισμού, και ιδίως του αναρχο-συνδικαλισμου-ο ίδιος χαρακτήριζε τον εαυτό του αναρχικό-4 χρόνια πριν το θρυλικό 1984 γράφει ένα βιβλίο που θα έπρεπε να διδάσκεται σε κάθε σχολείο. Ένα βιβλίο που λέει ξεκάθαρα πως η εξουσία αποκαλύπτει το χαρακτήρα του κάθε ανθρώπου. Διαφθορά, απληστία, αδιαφορία...σου εξηγεί πόσο εύκολα διαφθείρεται κάποιος απ’ την αρχηγική θέση και την εξουσία ζητώντας όλο και περισσότερη δύναμη. Πέρα απ’ αυτούς που καθαρά χαρακτηρίζει ο Orwell, ο καθένας μπορεί να το προσαρμόσει στο δικό του πολιτικό καθεστώς, απίστευτα εύκολα. 

Εν κατακλείδι, το αγαπώ  πολύ αυτό το βιβλίο. Αν και δυσκολεύτηκε πολύ να βρει εκδότη λόγω της ιστορίας τότε, σήμερα θεωρείται αριστούργημα και πραγματικά είναι και πιστεύω πως όλοι πρέπει να το διαβάσουν τουλάχιστον μία φορά. Είναι ένα βιβλίο που το διαβάζεις μέσα σε λίγες ώρες αλλά μένει στο μυαλό σου για πάντα.

“Τώρα ήταν ολοφάνερο τι είχε συμβεί στις φάτσες των γουρουνιών. Τα ζώα απ’ έξω κοιτούσαν πότε τα γουρούνια και πότε τους ανθρώπους, πότε τους ανθρώπους και πότε τα γουρούνια, ύστερα πάλι τα γουρούνια και πάλι τους ανθρώπους, αλλά ήταν αδύνατον να διακρίνουν ποιος ήταν ποιος.”