¡Uno! ¡Dos! ¡Tré! - Green Day 2012

Γράφει η Xplorer

Hello stranger, I'm a disaster...

Το 2012 οι Green Day αποφασίζουν να κάνουν ακόμα μια καινοτομία-όπως με τις ροκ όπερες- και να φτιάξουν μια τριλογία. Κυκλοφορούν τρία cd με 12, 13 τραγούδια το καθένα αλλάζοντας λίγο το ύφος απ’ το ένα άλμπουμ στο άλλο. Ο  Billie Joe Armstrong στην  φωνή, την κιθάρα, το πιάνο και την φυσαρμόνικα, ο Mike Dirnt στο μπάσο και τα φωνητικά και ο Tré Cool στα drums, τα κρουστά και τα φωνητικά επιστρέφουν μετά από τρία χρόνια και το πολύ επιτυχημένο 21st Century Breakdown.

Turn out the lights…Close your eyes

Turn up the silence

The heartache of your life

Dance forever

Under the lights...This brutal love

Τον Σεπτέμβριο του 2012 κυκλοφορούν το ¡Uno!. 12 τραγούδια γεμάτα ενέργεια. Η αλήθεια είναι ότι το πρώτο άλμπουμ της τριλογίας δεν είναι τόσο καλό όσο τα υπόλοιπα δυο όμως έχει δοθεί πολύ προσοχή στο γράψιμο του κάθε κομματιού. Το κάθε τραγούδι έχει γραφτεί σαν ανεξάρτητο single κι όχι σαν μέρος του υπόλοιπου άλμπουμ. Καθαρά pop punk κομμάτια εξαιρετικά δημιουργικά αν και κάποιες φορές κουράζουν λίγο τα drums έχοντας ένα πιο κύριο λόγο στο άλμπουμ μ’ ένα συνεχή ρυθμό και επιβλητικό. Τα τραγούδια που ξεχωρίζουν είναι τα Oh Love, Carpe Diem,  Kill the DJ. Πολύ αγαπημένα μου είναι τα Let yourself go και Loss of control.

Oh life, oh life...Please don't pass me by

Don't stop, don't stop...Don't stop when the red lights flash

Oh ride, free ride...Won't you take me close to you

Δυο μήνες μετά, τον Νοέμβριο του ‘12 κυκλοφορεί το δεύτερο μέρος της τριλογίας, ¡Dos!.  13 τραγούδια διαφορετικά απ’ ότι έχουμε συνηθίσει τους Green Day. Αφήνουν λίγο πιο πίσω το punk στοιχείο και δοκιμάζουν πιο garage rock βάζοντας μέσα στα τραγούδια rap-στο Nightlife αλλά και κάποια στοιχεία soul, blues στο Amy. Ο Billie Joe Armstrong δήλωσε: «...more garage rock—a little dirtier, like you're in the middle of the party...» Διάφοροι και διαφορετικοί ήχοι βασισμένοι στην κιθάρα του Billie Joe και ένα στίχος να μιλά για τους προσωπικούς τους δαίμονες, τα ναρκωτικά, το sex, τον πειρασμό. Τα τραγούδια που ξεχωρίζουν είναι το Stop when the red light flashes, το  Fuck Time, το Ashley και το Wow! That’s loud. Αγαπημένα μου είναι τα Nightlife και το Amy το οποίο έχει γραφτεί για την Amy Winehouse.

May I have this last dance

By chance if we should meet?

Can you write me a lullaby?

So we can sing you to sleep

Amy don't you go...I want you around

Singin' woah please don't go

Do you wanna be a friend of mine?

Ένα μήνα μετά κυκλοφορεί το τρίτο και τελευταίο μέρος την τριλογίας, ¡Tré!. Το άλμπουμ ανοίγει μ’ ένα πολύ όμορφο τραγούδι και ένα απ’ τα πιο αγαπημένα μου το Brutal Love έχοντας ένα στυλ από παλιά pop punk. Το τρίτο άλμπουμ ηχητικά είναι το καλύτερο. Ήχοι που έχουμε συνηθίσει από τους Green Day αλλά ωριμότεροι. Με εμφανείς επιρροές από the who, clash, Iggy Pop, Bowie, Rem και τόσους άλλους. Τα τραγούδια που ξεχωρίζουν είναι τα Brutal Love, Sex Drugs & Violence, 99 Revolutions. Ένα απ’ τα τραγούδια που ξεχωρίζει είναι το The Forgotten. Μια μπαλάντα βασισμένη στα έγχορδα και το πιάνο. Το τραγούδι αν και εξαιρετικό πήρε αρκετά κακές κριτικές απ’ τους φαν των Green Day για το γεγονός ότι ήταν στο o.s.t. του The Twilight Saga: Breaking Dawn – Part 2. Ειλικρινά δεν έχω δει καμιά απ’ τις ταινίες του twilight αλλά όσο κακή ή καλή κ αν είναι η ταινία αυτό δεν θα έπρεπε να επηρεάζει την μουσική που την συνοδεύει.

Where in the world did the time go?

It’s where your spirit seems to roam

Like losing faith to our abandon

Or an empty hallway from a broken home...

Οι Green Day, οι οποίοι ονόμασαν έτσι την μπάντα μετά απ’ το γεγονός ότι κάθονταν όλη μέρα και «φτιαχνόντουσαν» , μετά από μια 10ετία ροκ όπερας, κάνουν το βήμα παραπέρα.  Αυτά τα τρία άλμπουμ, για μένα δείχνουν πως η μπάντα εξελίσσεται και δοκιμάζει καινούργια πράγματα και καινοτομίες.  Σίγουρα για μια δισκογραφική εταιρία αλλά για τους δημιουργούς τους ίδιους είναι τρέλα το να βγάλεις τρία ολοκληρωμένα άλμπουμ σαν ένα, όμως έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά και ο ήχος τους θυμίζει τους Green Day πριν από 20 χρόνια έχοντα την φρεσκάδα του σήμερα. Με μια καθαρή κάφρικη πανκ η μπάντα πρέπει σίγουρα να πήρε πίσω κάποιους απ’ του θαυμαστές της που έχασε μετά το Dookie.

Hanging out all by myself, at least I make good company

Hey, isn't that a whatshisface that I see walking down the street

I'm gonna hide in the shadows 'cause I really got nothing to say

We never had anything in common and I never liked you anyway

Ο Billie Joe δήλωσε για το άλμπουμ: People ask me all the time. Even my son asked me, "Dad, would you ever go back to playing songs like from [1994's] Dookie and [1992's] Kerplunk?" I love those records. I love the punk stuff I grew up on.  But there are so many bands who make the mistake – "We're going back, old-school." Well, that's all you're doing. You already did it. So we're changing the guitar sound. We're not going with the big Marshall-amp thing. We wanted something punchier, more power pop – somewhere between AC/DC and the early Beatles.

Well you're so sick and tired of feeling so alone

Well I don't understand the point if you have to go home

So won't you stay and count the circles 'round my eyes?

And we can watch the stars until the sun begins to rise

Η αλήθεια είναι ότι πήρε απίστευτα πολλές κακές κριτικές, ιδιαίτερα για το πρώτο άλμπουμ. Πολύ είπαν ότι σ’ αυτά τα cd έχει γράψει τα καλύτερα και τα χειρότερα τραγούδια της ζωής του. Αλλά και για το γεγονός ότι αν και 40 πια ο Billie Joe συνεχίζει να μιλάει για πάρτι, για ναρκωτικά, για σεξ, για μια ζωή που ένα έφηβος θα έκανε και σε πωλήσεις το άλμπουμ δεν έκανε τον πάταγο που περίμενε η δισκογραφική, αλλά αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι όποιες συναυλίες είχαν προγραμματίσει  για την προώθηση τους άλμπουμ τους, ακυρώθηκαν όταν ο Billie Joe εισήχθη σε κλινική αποτοξίνωσης.  Ο Billie Joe είναι αναμφίβολα ένας απίστευτα ταλαντούχος άνθρωπος. Τα τραγούδια με τον ένα ή τον άλλο τρόπο λένε μια ιστορία. Ακόμα και σ’ αυτήν την τριλογία που δεν είναι σαν «αφήγηση» και πάλι αν ακούσεις τα άλμπουμ ολοκληρωμένα θα ακούσεις την ιστορία του, έχοντας έναν υπέροχο στίχο. Ο Billie Joe περνάει μια κρίση των 40 δημόσια αλλά έτσι κι αλλιώς από έναν αληθινό σταρ σαν τον Billie Joe δεν περιμέναμε κάτι λιγότερο.

We live in troubled times

And I'm 99 percent sure that something's wrong

It’s all wrong

Εν κατακλείδι, για μένα αυτά τα τρία άλμπουμ είναι η ουσία της punk rock μουσικής σήμερα. Ακούγοντας το εξεπλάγην ευχάριστα. Πολύ καλές μουσικές και ένας εξαιρετικός στίχος. Οι Green Day έχουν καταφέρει να έχουν την αυθεντικότητα και την ταυτότητα που είχαν και πριν από 20 χρόνια. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για punk.

All my life trouble follows me like a mystery, girl

I've been chasing down a memory like a mystery, girl

I've been getting lost searching my soul all around this town

I took a wrong turn at growing up and it's freaking me out

All my life I've been running wild like a runaway

Wherever the night takes me like a stowaway

Back at home it never made much sense

Now I pay but I can't pay attention

Teaching me the hardest lessons of my life

Too dumb to die I guess, but that's the way it goes

Sometimes I must regress these

Sex, drugs & violence...English, math & science,

Safety in numbers...Give me, give me danger