Γράφει η Camera Obscura
Σκέφτηκα
να συνεχίσω το ταξίδι στον κόσμο των ταινιών μικρού μήκους και αυτή τη φορά να
σου φέρω ένα ελληνικό φιλμάκι, το Fit της
Αθηνάς Ραχήλ Τσαγκάρη. Ίσως έχεις ακουστά την Τσαγκάρη. Ίσως έχεις δει και την
πιο γνωστή της ταινία, το Attenberg. Ίσως
πάλι το μόνο που έχεις συγκρατήσει για εκείνη είναι η φήμη πως το σινεμά της
είναι επιτηδευμένο και θυμίζει το σινεμά του Γιώργου Λάνθιμου. Όμως, η Αθηνά
Ραχήλ Τσαγκάρη είναι κάτι παραπάνω από αυτά. Και σε αυτό το ταινιάκι ίσως
καταλάβεις το γιατί.
Ο
κόσμος της Lizzie (Lizzie Curry Martinez)
μοιάζει με ένα συνεχές πείραμα. Για εκείνη τα αντικείμενα, η φύση, το σώμα της,
οι άλλοι άνθρωποι είναι μεγέθη. Μικρά και μεγάλα μεγέθη. Και προσπαθεί να τα
χωρέσει μέσα σε άλλα. Και οι μέρες περνάνε έτσι. Προσπαθώντας να πετύχει τον
στόχο της που κάποιες φορές μοιάζει αδύνατον να πραγματοποιηθεί...
Αυτό
που αγάπησα και σε αυτό το φιλμάκι της Τσαγκάρη, είναι ο τρόπος με τον οποίο
περιγράφει τον κόσμο. Όλοι αυτοί οι κώδικες που στην αρχή μοιάζουν πολύπλοκοι
και σχεδόν αταίριαστοι μεταξύ τους, όσο περνάει η ώρα αποκτούν μια ουσιαστική
σημασία. Και εδώ θα δεις ένα «παράξενο» φιλί. Όπως και στο Attenberg. Και σε αυτό
το φιλμάκι θα δεις την πρωταγωνίστρια να προσπαθεί να ανακαλύψει τον κόσμο και
το σώμα της να είναι μια προέκτασή του. Και σε αυτό το φιλμάκι θα μπερδευτείς.
Άλλωστε, το σινεμά δεν χρειάζεται πάντα να δίνει απαντήσεις. Αρκεί να σου δίνει
τροφή για σκέψη. Και αυτό το έχει πετύχει και στο Fit.
Σίγουρα είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα φιλμάκια που έχω δει και σίγουρα το μοντάζ του το βρήκα εξαιρετικό.
Φ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου