Gloria - Sebastián Lelio (Chile, Spain, 2013)

Γράφει η Camera Obscura

Αυτή τη φορά θα σε ταξιδέψω στο Santiago στη Χιλή για να σου γνωρίσω τη Gloria.
Μία 58χρόνη γυναίκα που κατάφερε μέσα σε λίγα λεπτά να με κάνει να την αγαπήσω και να τη βάλω στη δίκη μου λίστα με τους superheroes. Φορώντας τα υπέροχα παλιομοδίτικα γυαλιά της και φλερτάροντας με τον χρόνο που κάνει τους ανθρώπους να μεγαλώνουν και να μεγαλώνουν και να μεγαλώνουν, η Gloria τριγυρίζει ανάμεσα στον κόσμο για να μοιράσει χαμόγελο, γέλιο και τελικά ζωή.

Η Gloria είναι μόνη. Τα παιδιά της δεν τη χρειάζονται πια και με τον πρώην σύζυγό της δεν έχει καμία επαφή. Και όσο μελαγχολική κι αν σου ακούγεται μια τέτοια ζωή, η Gloria δεν το βλέπει έτσι. Τραγουδάει στο αμάξι της, χορεύει μέσα σ'ένα πλήθος μεσήλικων, πηγαίνει γυμναστική, μπλέκεται στους δρόμους του Santiago και ψάχνει τον έρωτα. Γιατί ο έρωτας δεν θα έπρεπε να είναι υπόθεση μόνο των νέων. Η Gloria πηγαίνει συχνά σε μέρη γνωριμιών, φλερτάρει και δεν σταματάει να κρατάει ζωντανή μέσα της την θηλυκότητά της.

 Ένα βράδυ, λοιπόν, θα γνωρίσει τον Rodolfo, έναν άντρα λίγα χρόνια μεγαλύτερό της ο οποίος θα καταφέρει να της κεντρίσει το ενδιαφέρον. Με τον Rodolfo μοιάζει να έχουν πολλά κοινά. Είναι και οι δύο μόνοι, χωρισμένοι και έχουν την ανάγκη να ζήσουν τα πάντα από την αρχή. Όμως, οι αποστάσεις μεταξύ τους είναι αγεφύρωτες. Η Gloria δεν εξαρτάται από κανέναν και δεν εξαρτώνται από εκείνη άλλοι. Αντίθετα, ο Rodolfo είναι εξαρτημένος από τις κόρες του και την πρώην σύζυγό του, οι οποίες με την σειρά τους δεν τον αφήνουν να ζήσει τη ζωή του γιατί δεν έχουν μάθει πώς να ζουν χωρίς εκείνον. Η Gloria, όμως, τον έχει ερωτευτεί γι'αυτό και θα προσπαθήσει να διεκδικήσει όλα αυτά που αξίζει να νιώσει κοντά του και ο Rodolfo θα προσπαθήσει ν'αφήσει πίσω την παλιά του ζωή και να ζήσει με τη Gloria όλα αυτά που έχει ονειρευτεί.

Και γιατί να πρέπει να δεις μια χιλιοειπωμένη, ίσως, ιστορία για τη γυναικεία μοναξιά και για την προσπάθεια του ανθρώπου να μη το βάλει κάτω αλλά να συνεχίσει να βρίσκει στον κόσμο ομορφιά; Η απάντηση κρύβεται στον ίδιο τον χαρακτήρα του έργου, στη Gloria, που μοιάζει να είναι μια ολόκληρη κοσμοθεωρία, ένα εγχειρίδιο για τη ζωή που έχει γραφτεί ωστόσο από την ίδια τη ζωή.  Τη Gloria την έχεις συναντήσει εκεί έξω. Ίσως είναι η μαμά σου, ίσως είναι η σύντροφός σου, ίσως είναι η καθήγητριά σου, μια αγαπημένη σου τραγουδίστρια ή εσύ η ίδια μετά από μερικές δεκαετίες.

Ο Sebastián Lelio κάνει μια εκπληκτική δουλειά στον τρόπο που σε συστήνει με την πρωταγωνίστρία του. Σε κάνει θεατή των πιο καθημερινών στιγμών αυτής της γυναίκας και μέσα σε λίγη ώρα καταφέρνει να σου πει ποια είναι η Gloria, γιατί τραγουδάει δυνατά χωρίς να νοιάζεται πώς θ'ακουστεί, γιατί φιλιέται σαν κοριτσάκι χωρίς να νοιάζεται πώς θα φανεί, γιατί κάνει έρωτα μη δίνοντας σημασία στο σώμα της που πια δεν έχει την νεότητα με το μέρος του, γιατί γελάει δυνατά, γιατί, γιατί, γιατί.

Όταν, λοιπόν, η Gloria νιώσει πως τα παιδιά της την έχουν αποκλεισμένη από τις ζωές τους, θα νιώσεις ακριβώς την ίδια θλίψη. Όταν τη δεις να κλαίει σ'έναν αποχαιρετισμό, θα κλάψεις κι εσύ. Όταν τη δεις να τσακώνεται με τον Rodolfo θα θυμηθείς τις δικές σου κόντρες και όταν τη δεις να πληγώνεται, θ'αρχίσει το μέσα σου να γκρεμίζεται. Και κάπως έτσι οδηγείσαι στο τέλος αυτής της ιστορίας που ουσιαστικά δεν είναι τέλος παρά μια παύση, μια μικρή παύση που χρειάζεται η Gloria για να δει τις απώλειές της, να πάρει μια βαθιά ανάσα και να συνεχίσει. Το ίδιο μόνη και το ίδιο πιστή στην αισιοδοξία της για τη ζωή.

Η εκπληκτική Paulina García που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ του Βερολίνου με το βραβείο γυναικείας ερμηνείας, παραδίδει μαθήματα ζωής. Και το κάνει τόσο φυσικά, τόσο γοητευτικά και τόσο ισορροπημένα που θα σου πάρει καιρό για να θυμηθείς πότε είδες τελευταία φορά στο σινεμά μια τέτοια γυναικεία φιγούρα. Η Χιλιανή ηθοποιός καταφέρνει να δώσει ζωή στον υπέροχο ρόλο της Gloria που έγραψε ο ίδιος ο σκηνοθέτης μαζί με τον Gonzalo Maza και δεν μπορείς να της βρεις κανένα ψεγάδι. Ίσως γιατί η Gloria είναι έτσι κι αλλιώς γεμάτη με ατέλειες, η ίδια η ζωή είναι έτσι και η πρωταγωνίστρια το ξέρει και αποδέχεται την Gloria με τα χέρια ορθάνοιχτα, χαμογελώντας, όπως ακριβώς  και στο poster της ταινίας που σε προδιαθέτει γι'αυτό που θα δεις.

Δες την ταινία, ψάξε το soundtrack, ύστερα βγες έξω να μπλεχτείς με τον κόσμο και να αναμετρηθείς με τη μοναξιά σου. Φ!